Sezon 2019/2020 niestety dobiegł końca. To dobry czas, aby zaktualizować statystyczne osiągnięcia zawodników naszego Anwilu i porównać z ligowymi liderami. Oczywiście brałem pod uwagę tylko rozgrywki PLK oraz w większości przypadków czerpałem dane od sezonu 1998/1999, bo dopiero wtedy wprowadzono oficjalne liczenie statystyk na „naszym podwórku”.
Poprzednie zestawienia:
FOTO: championslegue.basketballPUNKTY
Lista najlepszych strzelców pod względem średniej punktowej.
1992/1993 – Roman Olszewski 25,7 – Roman Rutkowski (Hutnik Kraków) 28,6
1993/1994 – Roman Olszewski 21,9 – Wojciech Królik (Polonia Warszawa) 28,8
1994/1995 – Igor Griszczuk 20,7 – Mariusz Bacik (Stal Boberek Bytom) 25,1
1995/1996 – Igor Griszczuk 26,7 – Ronnie Battle (10,5 Basket Club Poznań) 27,9
1996/1997 – Igor Griszczuk 23,9 – Tyrone Thomas (Dojlidy Instal Białystok) 27,6
1997/1998 – Igor Griszczuk 22,0 – Samuel Hines (Pogoń Ruda Śląska) 27,0
1998/1999 – Tomasz Jankowski 15,4 – Kenny Williams (Prokom Trefl Sopot) 24,2
1999/2000 – Dainius Adomaitis 15,3 – Jerry Hester (Stal Ostrów Wlkp.) 22,0
2000/2001 – Davor Marcelić 16,5 – Aleksandar Nikolić (AZS Perła-Lubella Lublin) 22,9
2001/2002 – Ed O’Bannon 17,3 – Alex Austin (Noteć Inowrocław) 28,1
2002/2003 – Andrzej Pluta 13,8 – Alex Austin (Noteć Inowrocław) 21,1
2003/2004 – Armands Skele 13,7 – Brant Darby (AZS Koszalin/Spójnia Stargard) 20,7
2004/2005 – Joe Crispin 14,2 – Michael Ansley (Unia/Wisła Tarnów/Kraków) 23,1
2005/2006 – Michał Ignerski 15,4 – Chudney Gray (AZS Koszalin) 23,3
2006/2007 – Andrzej Pluta 15,3 – Patrick Okafor (Polpharma Starogard Gd.) 17,3
2007/2008 – Andrzej Pluta 12,5 – Donald Copeland (Polpharma Starogard Gd.) 19,5
2008/2009 – Łukasz Koszarek 14,0 – Qyntel Woods (Prokom Trefl Sopot) 19,2
2009/2010 – Nikola Jovanović 14,0 – Michael Wright (Turów Zgorzelec) 21,0
2010/2011 – Nikola Jovanović 13,6 – Ted Scott (Kotwica Kołobrzeg) 25,4
2011/2012 – Corsley Edwards 14,7 – Walter Hodge (Zastal Zielona Góra) 19,4
2012/2013 – Krzysztof Szubarga 12,7 – Jakub Dłoniak (Siarka Tarnobrzeg) 20,1
2013/2014 – Deividas Dulkys 16,37 – J.P. Prince (Turów Zgorzelec) 16,36
2014/2015 – Chase Simon 16,8 – Dominique Johnson (Siarka Tarnobrzeg) 23,0
2015/2016 – David Jelinek 17,0 – Jarvis Williams (Śląsk Wrocław) 17,2
2016/2017 – Nemanja Jaramaz 12,1 – Krzysztof Szubarga (Asseco Gdynia) 18,0
2017/2018 – Ivan Almeida 17,3 – Anthony Beane (Legia Warszawa) 22,4
2018/2019 – Ivan Almeida 15,3 – Jabarie Hinds (Miasto Szkła Krosno) 21,7
2019/2020 – Ricky Ledo 16,7 – Michał Michalak (Legia Warszawa) 21,9
Ledo został naszym najlepszym strzelcem i to nie powinno być żadnym zaskoczeniem. Ligową koronę króla strzelców zgarnął Michał Michalak. Nasz były zawodnik dołączył do Legii już w trakcie sezonu i jak widać, zaprezentował się z bardzo dobrej strony. Od 1995 roku jest dopiero trzecim Polakiem, który uzyskał ten tytuł!
REKORDY PUNKTOWE
1992/1993 – Roman Olszewski 49
1993/1994 – Roman Olszewski 39
1994/1995 – Tomasz Jankowski 35
1995/1996 – Igor Griszczuk 41
1996/1997 – Igor Griszczuk 45
1997/1998 – Igor Griszczuk 36
1998/1999 – Alan Gregov 40
1999/2000 – Tomasz Jankowski 29
2000/2001 – Davor Marcelić 34
2001/2002 – Ed O’Bannon 30
2002/2003 – Jeff Nordgaard 35
2003/2004 – Dusan Bocevski 30
2004/2005 – Dante Swanson 32
2005/2006 – Michał Ignerski 26
2006/2007 – Otis Hill, Andrzej Pluta 35
2007/2008 – Andrzej Pluta 31
2008/2009 – Paul Miller 33
2009/2010 – Krzysztof Szubarga 27
2010/2011 – Nikola Jovanović 25
2011/2012 – Seid Hajrić 29
2012/2013 – Tony Weeden 39
2013/2014 – Deividas Dulkys 27
2014/2015 – Chase Simon 30
2015/2016 – David Jelinek 39
2016/2017 – Nemanja Jaramaz 29
2017/2018 – Ivan Almeida 31
2018/2019 – Ivan Almeida 34
2019/2020 – Ricky Ledo 28
Nasz najlepszy strzelec ustalił również indywidualny rekord punktowy. Podczas meczu w Starogardzie Gdańskim Ledo był w nieziemskiej formie i rzucił 28 punktów. Jego występ mógł być jeszcze bardziej okazały, ale trener ograniczył minuty naszej gwiazdy. Później sezon został skrócony i zabrakło okazji do pobicia tego osiągnięcia.
SKUTECZNOŚĆ RZUTÓW ZA TRZY
1998/1999 – Igor Griszczuk 39,5 %
1999/2000 – Dainius Adomaitis 45,2 %
2000/2001 – Bartłomiej Tomaszewski 47,8 %
2001/2002 – Jeff Nordgaard 39,4 %
2002/2003 – Robert Witka 47,5 %
2003/2004 – Brian Greene 42,3 %
2004/2005 – Dante Swanson 42 %
2005/2006 – Pete Lisicky 41,3 %
2006/2007 – Andrzej Pluta 47 %
2007/2008 – Tomas Gaidamavicius 45,5 %
2008/2009 – Andrzej Pluta 50 %
2009/2010 – Nikola Jovanović 41 %
2010/2011 – Łukasz Majewski 41,4 %
2011/2012 – Krzysztof Szubarga 40,6 %
2012/2013 – Łukasz Seweryn 52,9 %
2013/2014 – Deividas Dulkys 45 %
2014/2015 – Deonta Vaughn 38,8 %
2015/2016 – Fiodor Dmitriew 40,2 %
2016/2017 – James Washington 41,6 %
2017/2018 – Szymon Szewczyk 41,8 %
2018/2019 – Walerij Lichodiej 44,2 %
2019/2020 – Michał Sokołowski 47,5 %
„Sokół” w minionych rozgrywkach świetnie sobie radził podczas prób „zza łuku”. Osiągnął rewelacyjną skuteczność 47,5 %. W całym sprawdzanym okresie tylko trzech graczy osiągnęło lepszy rezultat. Okazuje się jednak, że z takim wynikiem Sokołowski mógł zająć dopiero trzecią pozycję. Oliwier Bednarek zanotował 1/1. W starciu z Legią ten młody chłopak spróbował swoich sił i trafił. Bardzo dobrze wypadł również McKenzie Moore. Zagrał tylko z Treflem, ale zanotował 2/3 z dystansu, co daje 66,7 % skuteczności. Przez zbyt małą ilość prób postanowiłem jednak nie brać pod uwagę tych dwóch wspomnianych przypadków.
ŚREDNIA ILOŚĆ PRÓB Z DYSTANSU
Zestawienie najczęściej rzucających za trzy zawodników Anwilu. Obok nazwiska podałem średnią ilość prób, a w nawiasie skuteczność.
1998/1999 – Alan Gregov 4,4 (36,1 %)
1999/2000 – Raimonds Miglinieks 4,1 (35,8 %)
2000/2001 – Davor Marcelić 6,6 (33,3 %)
2001/2002 – Jeff Nordgaard 5 (39,4 %)
2002/2003 – Jeff Nordgaard 5,2 (41,3 %)
2003/2004 – Vladimir Krstić 4 (40,7 %)
2004/2005 – Joe Crispin 7 (37,6 %)
2005/2006 – Michał Ignerski 4,5 (40,5 %)
2006/2007 – Andrzej Pluta 4,3 (47 %)
2007/2008 – Gerrod Henderson 5,1 (28,8 %)
2008/2009 – Gerrod Henderson 7,3 (39,2 %)
2009/2010 – Andrzej Pluta 5,2 (39,9 %)
2010/2011 – Andrzej Pluta 3,9 (36,6 %)
2011/2012 – Dardan Berisha 5,4 (37,5 %)
2012/2013 – Tony Weeden 5,5 (34,2 %)
2013/2014 – Deividas Dulkys 5,7 (45 %)
2014/2015 – Deonta Vaughn 4,8 (38,8 %)
2015/2016 – Chamberlain Oguchi 6,9 (35,5 %)
2016/2017 – Michał Chyliński 4,8 (35,7 %)
2017/2018 – Ivan Almeida 4,6 (32,3 %)
2018/2019 – Chase Simon 5,3 (39,6 %)
2019/2020 – Ricky Ledo 7 (35,1 %)
Najchętniej za trzy rzucał oczywiście Ricky Ledo, bo aż 7 razy na mecz. Amerykanin bardzo chętnie korzystał z tej broni, ale ze skutecznością bywało różnie (35,1 %). Na przestrzeni tych wszystkich lat tylko Gerrod Henderson w sezonie 2008/2009 podejmował więcej prób z dystansu.
RZUTY ZA TRZY W PORÓWNANIU ZE WSZYSTKIMI PRÓBAMI
Poniżej zestawienie procentowe rzutów z obwodu w porównaniu ze wszystkimi rzutami.
1998/1999 – Vlatko Ilić 46,3 %
1999/2000 – Roman Prawica 64,2 %
2000/2001 – Paweł Szcześniak 58,4 %
2001/2002 – Vladimir Anzulović 62,5 %
2002/2003 – Valdas Dabkus 58,6 %
2003/2004 – Vladimir Krstić 74,6 %
2004/2005 – Rinalds Sirsnins 65,8 %
2005/2006 – Pete Lisicky 72,2 %
2006/2007 – Bartłomiej Wołoszyn 58,5 %
2007/2008 – Bartłomiej Wołoszyn 61,2 %
2008/2009 – Tommy Adams 67,8 %
2009/2010 – Andrzej Pluta 61,2 %
2010/2011 – Tomasz Celej 72,7 %
2011/2012 – Łukasz Majewski 55 %
2012/2013 – Łukasz Seweryn 77,3 %
2013/2014 – Piotr Pamuła 73,4 %
2014/2015 – Arvydas Eitutavicius 68 %
2015/2016 – Robert Skibniewski 62,1 %
2016/2017 – Kamil Łączyński 68,6 %
2017/2018 – Ante Delas 70 %
2018/2019 – Kamil Łączyński 64,4 %
2019/2020 – Adam Piątek 66,7 %
Młody Adam Piątek nie grał zbyt wiele. W całym sezonie oddał łącznie 6 rzutów, a 4 z nich to były próby „zza łuku”. Wychodzi na to, że 66,7 % wszystkich rzutów naszego juniora oddawane było z dystansu. Co ciekawe, Piątek nie trafił żadnej „trójki”, ale z bliższej odległości zanotował 2/2. Patrząc na zawodników, którzy odgrywali większą rolę, to na prowadzenie wysuwa się Jakub Karolak. W jego przypadku 62,3 % rzutów było oddawanych „zza łuku”.
ASYSTY
Zestawienie najlepiej asystujących graczy w historii Anwilu. Oczywiście obok średniej naszego gracza podałem również nazwisko oraz klub najlepszego gracza w PLK.
1998/1999 – Igor Griszczuk 6,6 – Raimonds Miglinieks (Śląsk Wrocław) 6,5
1999/2000 – Raimonds Miglinieks 6,4 – Zoran Sretenović (Stal Ostrów Wlkp.) 7,8
2000/2001 – Vladimir Krstić 5,1 – Zoran Sretenović (Stal Ostrów Wlkp.) 8,5
2001/2002 – Matt Santangelo 4,1 – Chuck Evans (Stal Ostrów Wlkp.) 6,7
2002/2003 – Tomas Pacesas 5,2 – Sean Colson (Śląsk Wrocław) 6,0
2003/2004 – Vladimir Krstić 3,2 – Brandun Hughes (Unia Tarnów) 6,0
2004/2005 – Ed Scott 3,7 – Yann Mollinari (Turów Zgorzelec) 5,8
2005/2006 – Gintaras Kadziulis 2,5 – Miah Davis (Czarni Słupsk) 5,9
2006/2007 – Mark Dickel 6,1 – Tony Akins (Znicz Jarosław / Stal Ostrów Wlkp.) 5,4
2007/2008 – Łukasz Koszarek 4,1 – Bobby Dixon (Polpak Świecie) 5,1
2008/2009 – Łukasz Koszarek 6,1 – Kevin Hamilton (Kotwica Kołobrzeg) 6,4
2009/2010 – Krzysztof Szubarga 6,8 – Omni Smith (Kotwica Kołobrzeg) 5,3
2010/2011 – D.J. Thompson 3,0 – Igor Milicić (AZS Koszalin) 6,6
2011/2012 – Krzysztof Szubarga 4,3 – Robert Skibniewski (Śląsk Wrocław) 7,2
2012/2013 – Krzysztof Szubarga 5,5 – Łukasz Koszarek (Stelmet Zielona Góra) 5,5
2013/2014 – Jordan Callahan 4,2 – Łukasz Koszarek (Stelmet Zielona Góra) 6,8
2014/2015 – Deonta Vaughn 5,1 – Jerel Blassingame (Czarni Słupsk) 7,4
2015/2016 – Kamil Łączyński 3,8 – Jerel Blassingame (Czarni Słupsk) 6,4
2016/2017 – Kamil Łączyński 5,4 – Aaron Johnson (Stal Ostrów Wlkp.) 7,2
2017/2018 – Kamil Łączyński 5,8 – Aaron Johnson (Stal Ostrów Wlkp.) 7,4
2018/2019 – Kamil Łączyński 6,2 – Obie Trotter (HydroTruck Radom) 7,6
2019/2020 – Tony Wroten 6,1 – Jay Threatt (Stal Ostrów Wlkp.) 7,0
Tony Wroten potrafił czarować świetnymi podaniami i nic dziwnego, że był naszym najlepszym zawodnikiem pod względem asyst. Na pewno pomógł mu niesamowity występ w Ostrowie Wielkopolskim, gdy zanotował aż 18 asyst!
W tej kategorii na ligowym podwórku królował Jay Threatt. Rozgrywający Stali notował 7 asyst na mecz. Co ciekawe, po raz siódmy to wyróżnienie wywalczył zawodnik „Stalówki”.
ZBIÓRKI
Najlepsi zbierający w historii Anwilu oraz całej ligi.
1998/1999 – Tomasz Jankowski 6,9 – Chris Sneed (Komfort Stargard / Stal Ostrów Wlkp.) 12.4
1999/2000 – Ted Jeffries 5,9 – Joe McNaull (Śląsk Wrocław) 8,1
2000/2001 – Miladin Mutavdzić 6,8 – Ivano Newbill (Pogoń Ruda Śl.) 10,6
2001/2002 – Ed O’Bannon 9,6 – Roderick Smith (Pogoń Ruda Ślaska) 12,7
2002/2003 – Damir Krupalija 7,7 – Chris Sneed (Noteć Inowrocław) 9,8
2003/2004 – Sharone Wright 6,6 – Souleymane Wane (AZS Koszalin) 10,2
2004/2005 – Malcolm Mackey 7,3 – Michael Ansley (Wisła Kraków) 8,0
2005/2006 – D’or Fischer 9.0 – Damien Kinloch (Polpharma Starogard Gd.) 10,5
2006/2007 – Goran Jagodnik 6,7 – Sani Ibrahim (Znicz Jarosław / Unia Tarnów) 9,8
2007/2008 – Alex Dunn 6,1 – Chris Daniels (Kotwica Kołobrzeg) 9,4
2008/2009 – Paul Miller 6,5 –Ousmane Barro (Górnik Wałbrzych) 10,1
2009/2010 – Alex Dunn 6,1 – Darrell Harris (Kotwica Kołobrzeg) 11,3
2010/2011 – Paul Miller 6,6 – Darrell Harris (Kotwica Kołobrzeg) 11,9
2011/2012 – Corsley Edwards 5,8 – Darrell Harris (Kotwica Kołobrzeg) 11,6
2012/2013 – Seid Hajrić / Ruben Boykin 5,8 – Darrell Harris (AZS Koszalin) 8,6
2013/2014 – Keith Clanton 6,5 – Kevin Johnson (Polpharma Starogard Gd.) 11,6
2014/2015 – Brandon Brown 9,0 – Kevin Johnson (Polfarmex Kutno) 10,3
2015/2016 – Kurt Looby 6,0 – Kirk Archibeque (Turów Zgorzelec) 9,8
2016/2017 – Josip Sobin 6,4 – Shawn King (Stal Ostrów Wlkp.) 10,4
2017/2018 – Josip Sobin 6,2 –D.J. Shelton (MKS Dąbrowa Górnicza) 10.0
2018/2019 – Josip Sobin 5,3 – Shawn King (Stal Ostrów Wlkp.) 10,9
2019/2020 – Shawn Jones 7,8 – Nana Foulland (Trefl Sopot) 8,8
Jones okazał się prawdziwym „monsterem podkoszowym” i potwierdził to w kategorii zbiórek, których średnio na mecz notował 7,8. Nie licząc krótkich epizodów w Anwilu takich graczy jak Brandon Brown (sezon 2014/2015) czy D’or Fischer (sezon 2005/2006), statystyki pokazują, że Shawn osiągnął drugi rezultat w naszej historii! Lepszy był tylko Ed O’Bannon, który w sezonie 2001/2002 zapisywał na swoim koncie kosmiczne 9,6 zbiórek na mecz.
W całej PLK najlepszym zbierającym okazał się Nana Foulland z Trefla (średnia 8,8). Amerykanin jest bez wątpienia ponadprzeciętnym podkoszowym, ale w sprawdzanym okresie tylko trzech zawodników zwyciężyło w tej kategorii z niższą średnią.
BLOKI
Z lewej strony najlepiej blokujący gracz Anwilu wraz ze średnią, a po prawej najlepiej blokujący gracza całej ligi również ze średnią.
1998/1999 – David Van Dyke 2,9 – Jeff Stern (Komfort Stargard) 2,5
1999/2000 – Marcus Timmons 0,6 – Corey Louis (Prokom Trefl Sopot) 1,9
2000/2001 – Roman Prawica 0,7 – Szymon Szewczyk (SKK Szczecin) 2,0
2001/2002 – Aleksander Kul – 0,8 – Geoffrey Owens (Noteć Inowrocław) 2,3
2002/2003 – Kris Lang 1,0 – Zbigniew Marculewicz (Unia Tarnów) / Lee Wilson (Czarni Słupsk) 1,3
2003/2004 – Sharone Wright / Casey Shaw 1,5 – Vincent Jones (Polonia Warszawa) 2,5
2004/2005 – Dusan Jelić 0,8 – Artur Robak (Noteć Inowrocław) 1,4
2005/2006 – D’or Fischer 1,3 – Damien Kinloch (Polpharma Starogard Gd.) 2,9
2006/2007 – Otis Hill / Dusan Bocevski 0,7 – Aaron Pettway (Kager Gdynia) 1,9
2007/2008 – Alan Daniels 0,5 – Eric Hicks (Polpak Świecie) 2,0
2008/2009 – Paul Miller 0,7 – Drew Naymick (Kotwica Kołobrzeg) 2,0
2009/2010 – Rashard Sullivan 0,8 – Leszek Karwowski (Polonia 2011 Warszawa) 1,6
2010/2011 – Eric Hicks 1,3 – Darrell Harris (Kotwica Kołobrzeg) 2,0
2011/2012 – Corsley Edwards 0,8 – Callistus Eziukwu (AZS Koszalin) 1,7
2012/2013 – Adam Łapeta 0,7 – Ty Walker (Kotwica Kołobrzeg) 2,7
2013/2014 – Dawid Słupiński 1,0 – Damian Kulig (Turów Zgorzelec) 1,3
2014/2015 – Andrea Crosariol 1,3 – Ovidijus Galdikas (Asseco Gdynia) 2,6
2015/2016 – Kurt Looby 1,5 – Zach Robbins (Siarka Tarnobrzeg) 3,0
2016/2017 – Josip Sobin 0,7 – Shawn King (Stal Ostrów Wlkp.) 1,4
2017/2018 – Ivan Almeida 0,7 – Adam Łapeta (Stal Ostrów Wlkp.) 1,8
2018/2019 – Ivan Almeida 0,7 – Adam Kemp (Polpharma Starogard Gd.) 1,7
2019/2020 – Shawn Jones 1,2 – Adam Kemp (Astoria Bydgoszcz) 1,6
W tej kategorii najlepszym Anwilowcem również okazał się Shawn Jones. W ostatnich latach zdecydowanie brakowało nam takiego „obrońcy obręczy”.
Adam Kemp potwierdził, że jest prawdziwym specjalistą od bloków. W ubiegłym roku wygrał ligową klasyfikację, a teraz powtórzył to osiągnięcie. Jest pierwszym zawodnikiem, który dwukrotnie tego dokonał i to jeszcze sezon po sezonie!
PRZECHWYTY
Z lewej strony podaję nazwisko najlepszego gracza Anwilu pod względem przechwytów wraz ze średnią, a po prawej największego „złodzieja piłek” całej ligi również ze średnią oraz klubem, który aktualnie reprezentował.
1998/1999 – David Van Dyke 3,0 – Paweł Szcześniak (Bobry Bytom) 3,0
1999/2000 – Igor Griszczuk 1,8 – Wojciech Szawarski (AZS Lublin) 2,6
2000/2001 – Vladimir Krstić 3,1 – Rashid Atkins (Spójnia Stargard) 3,4
2001/2002 – Luka Pavicević 1,8 – Rashid Atkins (Spójnia Stargard) 3,5
2002/2003 – Maciej Raczyński 3,5 – Dominik Czubek (Legia Warszawa) 3,0
2003/2004 – Mujo Tuljković 2,0 – Yann Mollinari (Noteć Inowrocław) 2,5
2004/2005 – Dante Swanson 2,2 – John Thomas (Polpharma Starogard Gd.) 2,6
2005/2006 – Nate Erdmann 2,0 – Krzysztof Mielczarek (Noteć Inowrocław) 2,3
2006/2007 – Goran Jagodnik 1,9 – Andres Rodriguez (Turów Zgorzelec) 3,0
2007/2008 – Łukasz Koszarek 1,6 – Rashid Atkins (Śląsk Wrocław) 2,6
2008/2009 – Oliver Stević 2,0 – Kevin Hamilton (Kotwica Kołobrzeg) 2,8
2009/2010 – Krzysztof Szubarga 1,7 – Jeremy Chappell (Znicz Jarosław) 2,9
2010/2011 – Chris Thomas 1,2 – Torey Thomas (Turów Zgorzelec) 1,9
2011/2012 – Krzysztof Szubarga 1,7 – Robert Skibniewski (Śląsk Wrocław) 1,5
2012/2013 – Krzysztof Szubarga 1,4 – Quinton Hosley (Stelmet Zielona Góra) 2,3
2013/2014 – Deividas Dulkys 1,8 – A.J. Walton (Asseco Gdynia) 2,6
2014/2015 – Chase Simon 1,7 – A.J. Walton (Asseco Gdynia) 2,7
2015/2016 – Kamil Łączyński 1,4 –Russell Robinson (King Szczecin) 2,8
2016/2017 – Kamil Łączyński 1,6 -Russell Robinson (King Szczecin) 2,2
2017/2018 – Quniton Hosley 1,8 – Dominic Artis (Czarni Słupsk) 2,0
2018/2019 – Ivan Almeida 1,6 – Anthony Hickey (Spójnia Stargard) 2,3
2019/2020 – Ricky Ledo 2,0 – Martynas Paliukenas (Polpharma Starogard Gdański / Trefl Sopot) 2,4
Ledo poradził sobie w tej kategorii wyśmienicie. Dawno nie było w naszych barwach takiego „złodzieja piłek”. Tylko niewiele lepszy był Martynas Paliukenas, który najpierw grał w koszulce Polpharmy, a pod koniec rozgrywek przeszedł do Trefla.
SKUTECZNOŚĆ RZUTÓW WOLNYCH
Po lewej stronie znajduje się najskuteczniejszy gracz naszej drużyny, a po prawej najskuteczniejszy zawodnik z pozostałych drużyn PLK.
1998/1999 – Tomasz Jankowski 75,7 % – Ainars Bagatskis (Bobry Bytom) 84 %
1999/2000 – Dainius Adomaitis 78,3 % – Andrzej Pluta (Pogoń Ruda Śląska) 89 %
2000/2001 – Paweł Szcześniak 84,6 % – Andrzej Pluta (Czarni Słupsk) 89 %
2001/2002 – Matt Santangelo 77,1 % – Andrzej Pluta (Blachy Pruszyński Pruszków) 90 %
2002/2003 – Andrzej Pluta 86,3 % – Eric Elliott (Stal Ostrów Wlkp.) 93 %
2003/2004 – Gintaras Kadziulis 83 % – Eric Elliott (Polonia Warszawa) 90,2 %
2004/2005 – Dusan Jelić 81,1 – Goran Jagodnik (Prokom Trefl Sopot) 88,7 %
2005/2006 – Robert Witka 74,4 % – Andrzej Pluta (Turów Zgorzelec) 91,2 %
2006/2007 – Chris Thomas 96,3 % – Greg Harrington (Polpharma Starogard Gd.) 94,3 %
2007/2008 – Andrzej Pluta 87,5 % – Donatas Slanina (Prokom Trefl Sopot) 90,1 %
2008/2009 – Andrzej Pluta 88,9 % – Greg Harrington (Polonia Warszawa) 95,1 %
2009/2010 – Andrzej Pluta 92,4 % – Dardan Berisha (Polonia 2011 Warszawa) 90 %
2010/2011 – Andrzej Pluta 88,9 % – Michael Hicks (Polpharma Starogard Gd.) 90,4 %
2011/2012 – Dardan Berisha 81,2 % – Mantas Cesnauskis (Czarni Słupsk) 91,3 %
2012/2013 – Marcus Ginyard 78,6 % – Przemysław Zamojski (Asseco Prokom Gdynia) 87,5 %
2013/2014 – Jordan Callahan 83,6 % – Yemi Gadri-Nicholson (Trefl Sopot) 91,8 %
2014/2015 – Chase Simon 81,6 % – Paweł Kikowski (King Szczecin) 90,7 %
2015/2016 – Danilo Andjusić 84,8 % – Jakub Patoka (Siarka Tarnobrzeg) 88,7 %
2016/2017 – Tyler Haws 88,9 % – Paweł Kikowski (King Szczecin) 92,2 %
2017/2018 – Jarosław Zyskowski 76,3 % – Joe Thomasson (Polpharma Starogard Gd.) 92,7 %
2018/2019 – Chase Simon 83,7 % – Paweł Kikowski (King Szczecin) 93,6 %
2019/2020 – Chris Dowe 84,5 % – Paweł Kikowski (King Szczecin) 91,2 %
McKenzie Moore rozegrał tylko jedno spotkanie ligowe, w którym zanotował 2/2 za 1. To jednak za mała próba, aby został umieszczony w tym zestawieniu. Dlatego wygrywa Chris Dowe, który trafiał rzuty wolne na bardzo dobrym poziomie 84,5 %.
Paweł Kikowski po raz czwarty w sześciu ostatnich latach okazał się najlepszym egzekutorem rzutów wolnych w polskiej lidze. Tym razem uzyskał 91,2 %. Obrońca Kinga to trochę taki „Pluta obecnych czasów” ;).
NAJCZĘŚCIEJ NA LINII RZUTÓW WOLNYCH
Lista zawodników Anwilu, którzy najczęściej stawali na linii rzutów wolnych. Obok sezonu podaję nazwisko gracza, jego średnią ilość osobistych na mecz oraz skuteczność w nawiasie.
1998/1999 – David Van Dyke 4,9 (53,2 %)
1999/2000 – Dainius Adomaitis 5,2 (78,3 %)
2000/2001 – Evgeni Kisurin 4,2 (66,7 %)
2001/2002 – Ed O’Bannon 5,3 (68,3 %)
2002/2003 – Damir Krupalija 3,8 (79,6 %)
2003/2004 – Sharone Wright 4,6 (58,9 %)
2004/2005 – Gintaras Kadziulis 5,0 (73,2 %)
2005/2006 – Michał Ignerski 4,1 (72,4 %)
2006/2007 – Otis Hill 5,3 (71,8 %)
2007/2008 – Gerrod Henderson 4,9 (87,5 %)
2008/2009 – Łukasz Koszarek 4,9 (81,7 %)
2009/2010 – Nikola Jovanović 4,0 (77,3 %)
2010/2011 – Nikola Jovanović 4,0 (73,7 %) / Paul Miller 4,0 (69,2 %)
2011/2012 – Corsley Edwards 6,0 (71,4 %)
2012/2013 – Krzysztof Szubarga 3,9 (72,7 %)
2013/2014 – Keith Clanton 4,1 (58,1 %)
2014/2015 – Chase Simon 5,1 (81,6 %)
2015/2016 – David Jelinek 5,1 (84,3 %)
2016/2017 – Nemanja Jaramaz 3,3 (75 %)
2017/2018 – Ivan Almeida 5,6 (75 %)
2018/2019 – Ivan Almeida 4,8 (80,7 %)
2019/2020 – Tony Wroten 4,6 (69,9 %)
Wjazdy na kosz w wykonaniu Wrotena były bardzo ciężkie do zatrzymania dla obrońców. Nic dziwnego, że często musieli uciekać się do łamania przepisów. W efekcie Amerykanin średnio w meczu miał 4,6 rzutów wolnych. Niestety, „osobiste” nie były mocną stroną Tony’ego i trafiał na poziomie zaledwie 69,9 %.
SKUTECZNOŚĆ RZUTÓW ZA DWA
Z lewej strony najskuteczniejszy zawodnik naszego klubu wraz ze skutecznością za dwa, a po prawej najskuteczniejszy gracz z reszty ligowej stawki wraz z klubem, który aktualnie reprezentował oraz oczywiście również skutecznością.
1998/1999 – Tomasz Jankowski 69,2 % – Jacek Olejniczak (AZS Lublin) 71,9 %
1999/2000 – Tomasz Jankowski 64,9 % – Joe McNaull (Śląsk Wrocław) 71,5 %
2000/2001 – Bartłomiej Tomaszewski 61 % – Gordan Zadravec (Czarni Słupsk) 70,6 %
2001/2002 – Aleksander Kul 60,9 % – Joe McNaull (Prokom Trefl Sopot) 75,2 %
2002/2003 – Damir Krupalija 67,4 % – Chris Sneed (Noteć Inowrocław) 70,4 %
2003/2004 – Robert Witka 62,1 % – Tomas Masiulis (Prokom Trefl Sopot) 70,3 %
2004/2005 – Dragan Vukcević 56,7 % – Paweł Kowalczuk (AZS Koszalin) 72 %
2005/2006 – Seid Hajrić 63,6 % – Kevinn Pinkney (Turów Zgorzelec) 64,1 %
2006/2007 – Otis Hill 57,4 % – Tomas Masiulis (Prokom Trefl Sopot) 67,6 %
2007/2008 – Alex Dunn 61,7 % – Marko Scekic (Turów Zgorzelec) 70,7 %
2008/2009 – Tommy Adams 58,5 % – Brandon Wallace (Basket Kwidzyn) 68,2 %
2009/2010 – Rashard Sullivan 69,9 % – Wojciech Żurawski (Czarni Słupsk) 67,7 %
2010/2011 – Paul Miller 56,6 % – Paweł Leończyk (Czarni Słupsk) 65,9 %
2011/2012 – Nick Lewis 59,3 % – Aleksandar Mladenović (Śląsk Wrocław) 70,3 %
2012/2013 – Nikola Jovanović 59,3 % – Kurt Looby (Trefl Sopot) 66,4 %
2013/2014 – Mateusz Kostrzewski 57,9 % – Ovidijus Galdikas (Asseco Gdynia) 73,7 %
2014/2015 – Andrea Crosariol 59,1 % – Ovidijus Galdikas (Asseco Gdynia) 73,9 %
2015/2016 – Kervin Bristol 59,9 % – C.J. Aiken (King Szczecin) 68,4 %
2016/2017 – Paweł Leończyk 63,2 % – David Kravish (Czarni Słupsk) 67,8 %
2017/2018 – Paweł Leończyk 73,5 % – Vladimir Dragicević (Stelmet Zielona Góra) 69,1 %
2018/2019 – Walerij Lichodiej 65,4 % – Brett Prahl (Polpharma Starogard Gd.) 69,7 %
2019/2020 – Rolands Freimanis (69,5 %) – Paweł Leończyk (Trefl Sopot) 70,5 %
Już wspomniałem, że Piątek zanotował 2/2 za dwa, ale to za mało do tego zestawienia. W związku z tym wygrywa Rolands Freimanis, który z bliższych odległości trafiał na poziomie 69,5 %. Bardzo dobra skuteczność. W naszej historii tylko Rashard Sullivan oraz Paweł Leończyk legitymowali się lepszymi osiągnięciami.
Na właśnie… Leończyk. „Leon” gra obecnie w Treflu i kolejny raz udowodnił, że jest prawdziwym ekspertem w kategorii rzutów dwupunktowych. Po raz drugi w swojej karierze wygrał ligową klasyfikację. Tym razem osiągnął 70,5 % skuteczności.
EVAL
Evaluation, w skrócie EVAL, to jeden z podstawowych wskaźników do mierzenia efektywności danego gracza. Jak to obliczyć? Krótko mówiąc, dodajemy wszystko to co dobre (punkty, zbiórki, asysty, przechwyty, bloki), a odejmujemy to, co złe (ilość niecelnych rzutów, straty).
Zacznę od pełnego zestawienia sezon po sezonie. Z lewej strony zawodnik Anwilu z najwyższą średnią EVAL, a po prawej najlepszy gracz ligi w tej kategorii wraz z klubem, który aktualnie reprezentował.
1998/1999 – Tomasz Jankowski 21,1 – Antoine Joubert (Pogoń Ruda Śląska) 22,6
1999/2000 – Dainius Adomaitis 15,8 – Konstantin Furman (AZS Lublin) 20,3
2000/2001 – Vladimir Krstić 17,9 – Gordan Zadravec (Czarni Słupsk) 22,7
2001/2002 – Ed O’Bannon 21,7 – Alex Austin (Noteć Inowrocław) 25,9
2002/2003 – Damir Krupalija 18,8 – Alex Austin 23,0 (Noteć Inowrocław) 23,0
2003/2004 – Dusan Bocevski 14,9 – Goran Jagodnik (Prokom Trefl Sopot) 19,8
2004/2005 – Dante Swanson 15,1 – Michael Ansley (Wisła Kraków) 22,4
2005/2006 – Michał Ignerski 12,8 – Damien Kinloch (Polpharma Starogard Gd.) 22,0
2006/2007 – Goran Jagodnik 15,3 – Chris Daniels / Rafał Bigus (Kotwica Kołobrzeg) 17,9
2007/2008 – Alex Dunn 14,2 – Chris Daniels (Kotwica Kołobrzeg) 21,2
2008/2009 – Łukasz Koszarek 17,9 – Qyntel Woods (Asseco Prokom Sopot) 20,1
2009/2010 – Nikola Jovanović 14,2 – Jeremy Chappell (Znicz Jarosław) 22,2
2010/2011 – Paul Miller 14,7 – Darrell Harris (Kotwica Kołobrzeg) 23,7
2011/2012 – Corsley Edwards 15,6 – Darrell Harris (Kotwica Kołobrzeg) 19,6
2012/2013 – Krzysztof Szubarga 14,3 – Ben McCauley (Polpharma Starogard Gd.) 19,8
2013/2014 – Deividas Dulkys 15,6 – J.P. Prince (Turów Zgorzelec) 18,7
2014/2015 – Konrad Wysocki 15,9 – Dominique Johnson (Siarka Tarnobrzeg) 22,8
2015/2016 – David Jelinek 13,6 – Jarvis Williams (Śląsk Wrocław) 20,3
2016/2017 – Josip Sobin 14,8 – Shawn King (Stal Ostrów Wlkp.) 19,7
2017/2018 – Ivan Almeida 17,3 – Vladimir Dragicević (Stelmet Zielona Góra) / D.J. Shelton (MKS Dąbrowa Górnicza) 21,2
2018/2019 – Ivan Almeida 18,6 – Joe Thomasson (Start Lublin) 20,1
2019/2020 – Ricky Ledo / Shawn Jones 17,5 – Dominic Artis (MKS Dąbrowa Górnicza) 22,5
Ledo i Jones to dwa nazwiska, które zdecydowanie wyróżniały się w naszej ekipie. Współczynnik EVAL tylko to potwierdza. Obaj notowali aż 17,5 średnio na mecz. To pierwszy przypadek w naszej historii, aby dwóch zawodników podzieliło się tym osiągnięciem.
Dominic Artis błyszczał w barwach MKS-u i notował EVAL na poziomie 22,5. Świetny rezultat, który nie przeszedł bez echa. Efektem tego był transfer w trakcie sezonu do słoweńskiej ekipy z Lublany. Z zawodników, którzy dograli ten sezon do końca, najlepszy okazał się Josh Bostic (Arka Gdynia), którego średni EVAL wynosił 19.
To by było na tyle… Za rok powrócę do tematu, ale mam nadzieję, że po normalnej fazie Play-Off ;).
Jedna odpowiedź do “Aktualizacja statystyk po sezonie 2019/2020”