EVAL – najlepsi w historii

Nowych kontraktów w Anwilu cały czas nie ma, więc czas zająć się (raczej) ostatnią kategorią w moich zestawieniach statystycznych. Evaluation, w skrócie EVAL, to jeden z podstawowych wskaźników do mierzenia efektywności danego gracza. Jak to obliczyć? Krótko mówiąc, dodajemy wszystko to co dobre (punkty, zbiórki, asysty, przechwyty, bloki), a odejmujemy to, co złe (ilość niecelnych rzutów, straty).

W przeszłości wykorzystywałem EVAL do zbudowania drużyny na 25-lecie. Teraz przygotowałem całe zestawienie, sezon po sezonie, aby wyłonić graczy z najwyższą średnią w Anwilu oraz PLK.

Oczywiście biorę pod uwagę tylko okres od sezonu 1998/1999, bo dopiero wtedy zaczęło się oficjalne liczenie statystyk w polskiej lidze.

Ivan AlmeidaFOTO: ddwloclawek.pl /Daniel Wiśniewski
Ivan Almeida – prawdziwy as Anwilu

Zacznę od pełnego zestawienia sezon po sezonie. Z lewej strony zawodnik Anwilu z najwyższą średnią EVAL, a po prawej najlepszy gracz ligi w tej kategorii wraz z klubem, który aktualnie reprezentował.

1998/1999 – Tomasz Jankowski 21,1 – Antoine Joubert (Pogoń Ruda Śląska) 22,6

1999/2000 – Dainius Adomaitis 15,8 – Konstantin Furman (AZS Lublin) 20,3

2000/2001 – Vladimir Krstić 17,9 – Gordan Zadravec (Czarni Słupsk) 22,7

2001/2002 – Ed O’Bannon 21,7 – Alex Austin (Noteć Inowrocław) 25,9

2002/2003 – Damir Krupalija 18,8 – Alex Austin 23,0 (Noteć Inowrocław) 23,0

2003/2004 – Dusan Bocevski 14,9 – Goran Jagodnik (Prokom Trefl Sopot) 19,8

2004/2005 – Dante Swanson 15,1 – Michael Ansley (Wisła Kraków) 22,4

2005/2006 – Michał Ignerski 12,8 – Damien Kinloch (Polpharma Starogard Gd.) 22,0

2006/2007 – Goran Jagodnik 15,3 – Chris Daniels / Rafał Bigus (Kotwica Kołobrzeg) 17,9

2007/2008 – Alex Dunn 14,2 – Chris Daniels (Kotwica Kołobrzeg) 21,2

2008/2009 – Łukasz Koszarek 17,9 – Qyntel Woods (Asseco Prokom Sopot) 20,1

2009/2010 – Nikola Jovanović 14,2 – Jeremy Chappell (Znicz Jarosław) 22,2

2010/2011 – Paul Miller 14,7 – Darrell Harris (Kotwica Kołobrzeg) 23,7

2011/2012 – Corsley Edwards 15,6 – Darrell Harris (Kotwica Kołobrzeg) 19,6

2012/2013 – Krzysztof Szubarga 14,3 – Ben McCauley (Polpharma Starogard Gd.) 19,8

2013/2014 – Deividas Dulkys 15,6 – J.P. Prince (Turów Zgorzelec) 18,7

2014/2015 – Konrad Wysocki 15,9 – Dominique Johnson (Siarka Tarnobrzeg) 22,8

2015/2016 – David Jelinek 13,6 – Jarvis Williams (Śląsk Wrocław) 20,3

2016/2017 – Josip Sobin 14,8 – Shawn King (Stal Ostrów Wlkp.) 19,7

2017/2018 – Ivan Almeida 17,3 – Vladimir Dragicević (Stelmet Zielona Góra) / D.J. Shelton (MKS Dąbrowa Górnicza) 21,2

2018/2019 – Ivan Almeida 18,6 – Joe Thomasson (Start Lublin) 20,1

Nigdy w historii zawodnik Anwilu nie wykazał się najwyższym współczynnikiem EVAL w całej lidze. Najbliżej był Ed O’Bannonsezonie 2001/2002. Amerykanin uzyskał wówczas 21,7 i jest to najwyższy wynik w historii naszego klubu. W PLK lepszy okazał się jednak Alex AustinNoteci Inowrocław, który zanotował rewelacyjne 25,9 i jest to najwyższy wynik w całej PLK na przestrzeni sprawdzanego okresu.

W historii Anwilu magiczną barierę „EVAL 20”, obok wspomnianego O’Bannona, przekroczył tylko Tomasz Jankowskisezonie 1998/1999. „Jankes” notował wówczas średni EVAL na poziomie 21,1.

Michał Ignerskisezonie 2005/2006 notował średni EVAL na poziomie zaledwie 12,8. To jednak wystarczyło, aby okazał się najlepszym graczem Anwilu w tej kategorii.

Wspomniany już Austin nie tylko osiągnął najwyższy wynik w historii, ale również należy do elitarnego grona zawodników, którzy dwukrotnie wygrywali tę kategorię w PLK. Amerykanin triumfował również w sezonie 2002/2003. Stawkę dopełniają Chris Daniels (2007 – 2008) oraz Darrell Harris (2011 – 2012).

Ciekawostka, w sezonie 2006/2007 nasza liga miała dwóch zwycięzców pod względem średniego EVAL-u. Zarówno Chris Daniels, jak i Rafał Bigus notowali 17,9. Najlepsze, że obaj grali w Kotwicy Kołobrzeg. To były również rozgrywki na przestrzeni całego sprawdzanego okresu, gdy najniższa średnia wystarczała do wygrania ligowej klasyfikacji.

W historii Anwilu tylko jeden zawodnik dwukrotnie zwyciężał w tej kategorii. Dokonał tego Ivan Almeida w dwóch ostatnich sezonach.

„Odkurzę” jeszcze swój skład Anwilu zbudowany z okazji jubileuszu 25 lat w elicie, gdzie głównym czynnikiem doboru zawodników był średni EVAL. Ekipa zbudowana na tej podstawie prezentowała się następująco:

FOTO: Źródło

Całą ta zabawa miała miejsce przed sezonem 2017/2018. Czy przez dwa lata coś się zmieniło? Okazuje się, że nastąpiła jedna zmiana, ale dość poważna. Ivan Almeida powinien wskoczyć do pierwszej piątki, Konrad Wysocki przesunąć się na ławkę, a Dainius Adomaitis wylecieć z tego składu. No może uznajmy, że Litwin byłby tym jedenastym w rotacji.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *