Rok 2023 dobiega końca. Emocji nie brakowało przez te minione dwanaście miesięcy, a głównym punktem było oczywiście zdobycie FIBA Europe Cup przez nasz Anwil. W kilku słowach podsumowaliśmy ten czas z Michałem w ostatnim odcinku podcastu „Anwilowe Wieści”, a teraz nadeszła pora na podtrzymanie tradycji, więc przygotowałem listę TOP10 meczów, które najbardziej zapadły w mojej pamięci.
Zestawienie jest oczywiście w pełni subiektywne. Po prostu umieściłem tutaj spotkania, które jako pierwsze wracały w moich wspomnieniach.
W listopadzie nie brakowało emocji. Anwil zanotował imponujący bilans 6-1. Niestety „Rottweilery” nie wywalczyły awansu z grupy i odpadły z rozgrywek FIBA Europe Cup. Na szczęście w PLK było o wiele lepiej. Cały czas pozostajemy jedyną niepokonaną ekipą na lokalnym podwórku i pobiliśmy swój rekord najlepszego wejścia w sezon.
Pora wybrać MVP za ten miniony miesiąc. Nie było łatwo, ale ostatecznie przyznaję to wyróżnienie zgodnie z oficjalnym głosowaniem kibiców. Kalif Young najbardziej zasłużył na ten tytuł!
Za nami kolejny tydzień, więc pora na nowy odcinek „Anwilowych Wieści”. Razem z Michałem poruszyliśmy wiele tematów. Wątkiem przewodnim było oczywiście pobicie rekordu przez Anwil i uzyskanie bilansu 9-0 oraz ostatnie mecze „Rottweilerów”. Omówiliśmy zwycięstwa z BC CBU Sibiu oraz Dzikami Warszawa. To tylko danie główne, a dodatkowo podsumowaliśmy nasz udział w FIBA Europe Cup, skomentowaliśmy odejście Filipa Siewruka, brak paszportu dla Jonah Mathewsa i powiedzieliśmy kilka słów o nadchodzącym starciu z Czarnymi Słupsk. Nie zabrakło też innych wątków oraz ciekawostek 😉 .
Kolejny tydzień za nami, więc pora na nowy odcinek podcastu „Anwilowe Wieści”. Nasz Anwil odniósł ostatnio dwa zwycięstwa, więc troszkę sobie porozmawialiśmy z Michałem, a koncentrowaliśmy się na następujących tematach:
Pewne zwycięstwa z Caledonia Gladiators oraz Zastalem Zielona Góra
Matematyczne szanse na awans z grupy w FIBA Europe Cup
Świetny i skoncentrowany Jakub Garbacz
Dojrzewający Marcin Woroniecki
Czarodziej Victor Sanders
Szansa dla Igora Wadowskiego
Trener Przemysław Frasunkiewicz w obronie Amira Bella
Czy trener Krzysztof Szablowski postraszy nas swoimi Dzikami?
Jeśli chcecie usłyszeć więcej szczegółów, to zachęcam do odtworzenia odcinka 😉 .
Po przerwie nadeszła pora, aby nagrać nowy odcinek „Anwilowych Wieści”. Tym razem wprowadziłem pewną innowację, gdyż towarzyszył mi Michał. We dwójkę porozmawialiśmy na luzie o ostatnich meczach Anwilu oraz aktualnej sytuacji w klubie i nadchodzących wyzwaniach. Poruszyliśmy temat naszych rozgrywających, a krótki komentarz dotyczył także takich zawodników, jak Kalif Young, Tanner Groves, Janari Joesaar czy Jakub Garbacz.
Szymon Szewczyk dostąpił ogromnego zaszczytu. Od tej pory już żaden zawodnik Anwilu nie zagra z numerem #33. Wyjątkiem może być jedynie syn „Szewca”. Wiem, że zastrzeżenie numeru weterana wzbudziło pewne kontrowersje, ale ja zdecydowanie popieram tę decyzję.
Szewczyk spędził u nas niemal pięć sezonów i przez ten czas zdobył praktycznie wszystko, co było do zdobycia. Dodatkowo zawsze był blisko kibiców i po prostu czuł „włocławski klimat”, a to nie jest łatwe i oczywiste. Nie wspomnę nawet, że cała kariera Pana Szymona zasługuje na ogromne uznanie.
Przez te wszystkie lata „Szewcu” może nie odgrywał zbyt często czołowej roli w szeregach „Rottweilerów”, ale kilka jego występów zapadło w pamięci. WSPOMINAMY!
Sezon 2022/2023 niestety jest już dla nas tylko wspomnieniem. Anwil dotarł do Play-Off, ale odpadł już w pierwszej rundzie, bo King Szczecin był po prostu lepszy.
Minione rozgrywki dostarczyły nam sporo radości, ale nie brakowało też chwil smutku czy złości. Na nudę na pewno nie mogliśmy narzekać. Dlatego stworzyłem subiektywną listę kluczowych wydarzeń z tego sezonu. Podzieliłem wszystko na rozdziały, które w moim odczuciu były przełomowymi momentami na przestrzeni tych długich miesięcy.
TO NIE BYŁ SEN! W czwartek rano zaraz po przebudzeniu wziąłem telefon do ręki, aby zyskać pewność. Szybko zrozumiałem, że rzeczywiście przeżyliśmy coś wspaniałego. Anwil dokonał historycznego wyczynu, wygrywając rozgrywki FIBA Europe Cup! Jesteśmy pierwszym polskim zespołem, który odniósł triumf na arenie ogólnoeuropejskiej! COŚ PIĘKNEGO! Od lat obserwuję poczynania naszego klubu w międzynarodowych rozgrywkach. Te liczne występy zawsze były prestiżem, ale jakoś nigdy nie liczyłem jakoś poważnie na aż tak wielki sukces. Trofea na krajowym podwórku? Jak najbardziej, ale triumf w rozgrywkach pod egidą FIBA był jedynie takim cichym i skrytym marzeniem.
Tymczasem „Rottweilery” udowodniły, że niemożliwe nie istnieje, a każde marzenie można spełnić!
Zanim kapitan Kamil Łączyński wzniósł ten okazały puchar, to najpierw trzeba było poradzić sobie z niebezpiecznym Cholet Basket. Po pierwszym meczu mieliśmy jedynie symboliczną zaliczkę i było pewne, że we Francji czeka nas trudna przeprawa. Tak faktycznie było, ale najważniejsze, że Anwil po raz kolejny udowodnił swoją wyższość nad rywalami i wygrał 78:80. W dwumeczu wyszliśmy na +6 i bramy koszykarskiego raju stanęły otworem przed „Rottweilerami”!
Statystyki z tego historycznego można zobaczyć TUTAJ, a poniżej kilka moich luźnych myśli i spostrzeżeń. Ostrzegam tylko, że emocje ciągle buzują ;).
Finał FIBA Europe Cup to wielka sprawa i jestem dumny, że nasz Anwil dotarł do tego etapu. Można czasami natrafić na komentarze dyskredytujące te rozgrywki, ale nie słuchajcie tego głupiego gadania! Już pierwszy mecz z Cholet Basket pokazał prawdziwą magię tego wyjątkowego wydarzenia. To spotkanie przejdzie do historii! „Rottweilery” wygrał na parkiecie po niesamowitej walce, a atmosfera na trybunach oraz cała otoczka wywoływały ciarki na całym ciele.