Ranking trenerów

Historia Anwilu jest niesamowicie bogata oraz barwna. Już niedługo nasz klub rozpocznie 32 sezon w PLK. Szmat czasu i to budzi podziw oraz napawa dumą! Przez ten okres doświadczyliśmy wielu niesamowitych meczów, świętowaliśmy liczne sukcesy, a nasze barwy reprezentowało mnóstwo ciekawych zawodników oraz trenerów. Dzisiaj wziąłem „na tapetę” tę drugą grupę. Który szkoleniowiec naszej ekipy wypadł najlepiej? Przygotowałem ranking podzielony na kilka kategorii. Oczywiście w większości przypadków statystyki opierałem na osiągnięciach w PLK.

MECZE:

1. Igor Milicić – 192
2. Andrej Urlep – 151
3. Wojciech Krajewski -104
4. Eugeniusz Kijewski – 97
5. Przemysław Frasunkiewicz – 87
6. Igor Griszczuk – 81
7. Milija Bogicević – 74
8. Ales Pipan – 58
9. Szczepan Waczyński – 50
10. Danijel Jusup – 49
11. Wojciech Kobielski – 45
12. Emir Mutapcić – 41
13. Aleksandar Petrović – 31
14. Stevan Tot – 25
15. Predrag Krunić – 21
16. Marcin Woźniak – 17
17. Krzysztof Szablowski – 14
18. Rajko Toroman – 12
19. David Dedek – 11
20. Jacek Gembal – 6
21. Dainius Adomaitis – 5
22. Dejan Mihevc – 5
23. Zmago Sagadin – 4
24. Mariusz Niedbalski – 4

ZWYCIĘSTWA:

1. Igor Milicić – 138
2. Andrej Urlep – 109
3. Wojciech Krajewski – 71
4. Eugeniusz Kijewski – 66
5. Igor Griszczuk – 56
6. Przemysław Frasunkiewicz – 49
7. Milija Bogicević – 39
8. Danijel Jusup – 35
9. Ales Pipan – 34
10. Szczepan Waczyński – 27
11. Wojciech Kobielski – 27
12. Emir Mutapcić – 24
13. Aleksandar Petrović – 19
14. Stevan Tot – 13
15. Predrag Krunić – 10
16. Krzysztof Szablowski – 6
17. David Dedek – 6
18. Rajko Toroman – 5
19. Marcin Woźniak – 5
20. Jacek Gembal – 3
21. Zmago Sagadin – 2
22. Dejan Mihevc – 2
23. Dainius Adomaitis – 1
24. Mariusz Niedbalski – 0

PROCENT ZWYCIĘSTW:

1. Andrej Urlep – 72,2% (109-42)
2. Igor Milicić – 71,9% (138-54)
3. Danijel Jusup – 71,4% (35-14)
4. Igor Griszczuk – 69,1% (56-25)
5. Wojciech Krajewski – 68,3% (71-33)
6. Eugeniusz Kijewski – 68% (66-31)
7. Aleksandar Petrović – 61,2% (19-12)
8. Wojciech Kobielski – 60% (27-18)
9. Ales Pipan – 58,6% (34-24)
10. Emir Mutapcić – 58,5% (24-17)
11. Przemysław Frasunkiewicz – 56,3% (49-38)
12. David Dedek – 54,6% (6-5)
13. Szczepan Waczyński – 54% (27-23)
14. Milija Bogicević – 52,7% (39-35)
15. Stevan Tot – 52% (13-12)
16. Jacek Gembal – 50% (3-3)
17. Zmago Sagadin – 50% (2-2)
18. Predrag Krunić – 47,6% (10-11)
19. Krzysztof Szablowski – 42,9% (6-8)
20. Rajko Toroman – 41,7% (5-7)
21. Dejan Mihevc – 40% (2-3)
22. Marcin Woźniak – 29,4% (5-12)
23. Dainius Adomaitis – 20% (1-4)
24. Mariusz Niedbalski – 0% (0-4)

TROFEA:

5 – Igor Milicić (2x Mistrzostwo Polski, 1x Puchar Polski, 2x Superpuchar Polski)

2 – Wojciech Krajewski (2x Puchar Polski), Ales Pipan (1x Puchar Polski, 1x Superpuchar Polski), Przemysław Frasunkiewicz (1x European North Basketball League, 1x FIBA Europe Cup)

1 – Andrej Urlep (1x Mistrzostwo Polski)

KLASYFIKACJA MEDALOWA W PLK:

1. Igor Milicić – 2x złoto, 1x brąz
2. Andrej Urlep – 1x złoto, 2x srebro
3. Wojciech Krajewski, Igor Griszczuk – 1x srebro, 1x brąz
4. Szczepan Waczyński, Eugeniusz Kijewski, Danijel Jusup, Stevan Tot – 1x srebro
5. Przemysław Frasunkiewicz – 1x brąz

LUŹNE MYŚLI:

• Nietrudno zauważyć, że ranking zdominował Igor Milicić i to nie powinno nikogo zaskoczyć. Pochodzący z Chorwacji szkoleniowiec wypadł najlepiej w prawie każdej kategorii.

• Jedynie pod względem procentu zwycięstw zajął drugie miejsce. Tutaj nieznacznie wygrał Andrej Urlep ze skutecznością 72,2%.

• Jedynym trenerem, który nie poprowadził naszego zespołu do żadnego zwycięstwa, był Mariusz Niedbalski. Nic dziwnego, że piastował swoje stanowisko zaledwie przez cztery mecze.

• Taki sam staż zaliczył również Zmago Sagadin. Słoweniec miał być naszym największym atutem, a wyszło ogromne rozczarowanie oraz zamieszanie.

• Zaledwie siedmiu trenerów zanotowało więcej porażek niż zwycięstw. Oprócz wspomnianego Niedbalskiego do tego niechlubnego grona należą Predrag Krunić, Krzysztof Szablowski, Rajko Toroman, Dejan Mihevc, Marcin Woźniak i Dainius Adomaitis.

• Na Toromana, Adomaitisa, Niedbalskiego i Mihevca pada jeszcze większy cień, bo każdy z nich miał komfort budowania składu według własnego uznania.

• Patrząc na stosunek czasu pracy i zdobytych trofeów to najlepiej wypadł Ales Pipan. Słoweński szkoleniowiec pracował u nas relatywnie krótko, a zdołał rozszerzyć klubową gablotę o dwa puchary.

• Kilku naszych trenerów zaliczyłbym do grona „krótkodystansowych”, bo dość szybko przemijała ich era. Z tej grupy najlepiej wypadł David Dedek, który uzyskał bilans 6-5, ale oczekiwania i tak były większe, więc dość szybko nasi włodarze znaleźli następcę. Zbyt pochopna decyzja?

• Ciekawym przypadkiem jest Steven Tot. Nie trenował Anwilu zbyt długo, nie ugrał niesamowitego bilansu, a zdobył dla nas srebrny medal. Ta historia zasługuje na oddzielny wpis w przyszłości 😉 .

• Przemysław Frasunkiewicz ma możliwość poprawić swoje osiągnięcia, bo ciągle jest trenerem „Rottweilerów”. Już teraz warto jednak zaznaczyć, że wywalczył dla nas dwa trofea i to międzynarodowe. Żaden poprzednik „Franca” nie potrafił tego dokonać.

• Patrząc na te wszystkie cyferki, odnoszę wrażenie, że Milija Bogicević mógł liczyć na największe zaufanie. Serb trenował nasz zespół całkiem długo, a nic nie wygrał i bilansem też nie powalił na kolana (39-35). Inna sprawa, że to nie były lekkie czasy…

• Spośród szkoleniowców, którzy nie odnieśli żadnego sukcesu najlepiej wypadł Aleksandar Petrović, który wygrał 61,2% meczów.